Niçin çağlarsın ey gönül?
Bilemedim derdin özün?
Sen çağladıkça oynar yüreğim.
Duramaz bende o sözler.
Sanki hepsi birden çıkmak ister.
Fakat sırasını bilmeli, her söz.
Çünkü her söz yerinde ağırdır.
Bunu bilip de söylememek zordur.
Geldi işte sözün yeri,
Kimisine göre er meydanı.
Boş laflarla bir şey olmaz.
Bu güreşi kimse kazanamaz.
Hiç bir gerçek sözde kalmaz.
Öze döner en nihayette.
Bu ahidde burada kalamadı.
Bu sözlerimi acaba kim anladı?