Neredesin ey dost neredesin?
Gönül bahçemde öten bülbülsün.
Sen ne içten sözlü bir yolcusun.
Gelipte uğrayanlara selam olsun.
Vaktin varsa sende biraz uğra.
Bu gönüldeki, yanan kor bir yara.
Hiç sönmeden yanar durur hep orada.
Dönüpte, hatır soranlara selam olsun.
Kime bu sözüm diye pek düşünürsün.
O kişi sensin ne vefalı, içten bir kimsesin.
Gelipte halimi görenler, kendinede baksın.
Durupta, özüyle dinleyebilenlere selam olsun.
Coşkun akan bir nehir gibidir bu yürekler.
Gürleyip coşkuyla ağlatır bizi hep o sözler.
Ne sendeki nede başkasındaki yürekteki izler.
Dinleyenler bizde hep muradını bulmak ister.
Geldin madem, dur biraz, bırakıp gitme hemen.
Bırak alsın, dilediğince tadına varmak isteyen.
Coştukça coşar, hep çağlar, dost olan gönüller.
Muradını arayan ziyaretçilere gönülden selam olsun.