Güzel bir bahar yeli eserken,
Göz kamaştırıyor renk renk çiçekler.
Kuşların cıvıltısı, sanki hepsi seni izler.
Tempo tutar vızıltıyla arılar, böcekler.
Bak bir kelebek kondu oraya.
Ne topluyor ki acaba?
Peşindeki arkadaşı, sanki onu kovalıyor.
Hep ondan biraz oyun istiyor.
Renklerin ışıltısı almaz mı hiç gönlünü?
Senin gönlünün rengi acaba hangisi?
Rengini bilmeyen, sevmeyen var mı?
Benimkisi sanki berrak bir su, bazen acı bazende tatlı.
İşte böyle dostlar, suyu olan dereler hep çağlar.
Duyguları olmayanlar, ne akarlar ne de çağlarlar.
Sende çağla can arkadaş! Sakın boşta durma.
Paylaşalım bütün dertleri, budur işin gerçeği.