Burhan Akdağ - Dinmeli Artık

Hiçbir şey dindirmiyor

İçimdeki hicranı

Hiçbir şey söndürmüyor

Kalbimdeki yangını

Yalnız ve yapayalnızım

Güzel bir günün son demlerinde

Sessizliğin kol gezdiği saatlerde

Bütün vücudum teyakkuzda

Gergin, yorgun, umutsuzum

Hep rüzgârın ıslığına karışan

Bir ince nağmeyi arıyor kulağım

Bir kuşun sesi mi, sevgilinin sesi mi

Hayalle gerçek iç içe

Dalıp gidiyor beynim

Uzaklaşıyorum mekandan, zamandan
Zaman tünelinden geçiyor gençliğim

İlk aşkım, ilk heyecanlarım

Gözümün önünden birer birer

Ama hızla, takip edemiyorum

Karanlığa boğuluyorum

Nefes alamıyorum

Sabrın da bir sonu, sınırı olmalı

Bunca bekleyiş, neredeyse bir ömür

Daha ne kadar sürecek belli değil

Hayalle yaşam arasında

Gidip gelen yüreğim dayanmıyor artık

Dağlar, taşlar ağlattı sevgi ırmağımı

Sevdamı yaşamak istiyorum artık

Sevdiğimin kollarında, gözlerim kapalı

Hiçbir şey yapmadan, öylece bir ömür.