Yalnız
Karanlık bir odada tek başına nefes alıp televizyon izliyorsan yalnızsındır.Bunu yaparken aldığın hazzı,tanımadığın bir kalabalık içinde duyduğun ve normalde sana sinir bozucu gelecek kahkahaların hazzıyla kıyasladığında bu sahipsiz kalabalık daha çekici geliyorsa sana bu yalnız öleceğinin garantisidir bilmiş ol.Sorma boşuna kendine kendine bir zamanlar aynı oksijenden faydalandığın,cenneti ayaklarının altında getirecek melek nerde diye.Uzaksa uzaktır işte.Mesafelerin uzunluğu değil ki burada seni yalnız koyan; onların varlığıdır.Sorma arkadaşlarım nerde diye.Sen istemedin mi zaten bu şehri,bu denizi.Şimdi niye şikayetleniyorsun? Düşünmedin mi böyle olacağını? Hep kurduğun o şahane hayallerinde biraz yalnızlık eksik kalmış.
Anladım şimdi suçlunun kim olduğunu,içimde durmadan konuşan bu ses biraz hırpalayıp beni kendime getirdi.Bundan sonra hayal mayal kurmak yok! hadi bakalım,şimdi gelecekte yapılandıracağım büstlerim yarım kalsın,eksik kalsın,onları yüzlerinde yalnız bir gülümsemeyle bırakacağım şehirler yarım kalsın.Yok,yok dayanamıyorum! Bunlar bile az onlara,onlar da yapayalnız olsunlar.Hem böyle yarım yamalak yalnızlık mı olurmuş…