Uzaklara bakamıyorum,
Uzaklar yoruyor gözlerimi
Akıp giden zamanı tutamıyorum
Yakıyor ellerimi
Hergün daha büyüyor hasret
Kaldım aşkın tuzaklarında
Kavuşmak ne zamana kısmet?
Sebebim oldun yar,
Ölüyorum uzaklarında!
Bir sevda fidanı dikmiştim
Ağaç oldu, büyüdü habersizce
Dalları uzandı gökyüzüne
Semaya tutundu sanki,
Bırakmıyor ne etseler de...
İşte yüreğim
Gözlerine, saçlarına, o gül yüzüne
Öyle tutundu aşk meleğim,
Bırakmıyor ölse yitse de!
Bende her şey sana dair
Düşünemem ki senden sair
Bedenim yokluğunda üşür
İnan bu kalp,
Senin sevginle toprak olur!