Bülent Karataş - Hiç Olmadı

Hiç olmadı ki anlayanım benim ve hiç olmadı gözyaşlarımı silen

Aydınlıkları hiç yaşamadım ki... nedenlere niçinlere takıldım hep

Hiç olmadı elimi tutan...ve hiç kimse kaldırmadı düştüğüm yerlerden

Hep hasret kaldım sevgiye sevmelere ben...

Hiç yaşamadım ki düşlediğimce sevgiyi ben ...üşüdüm hep sensizliklerde

Bir tek sen ol ama hepsi ol diye düşledim...sevdam..

Çünkü hiç olmadı senin gibi sevdiğim...

Hep uzaklara kaçtım ben hep bilinmezliklere
Hep içimde yangınlar misali yaşadım sevgimi..

Hiç kimse duymadı sessiz çığlıklarımı benim... ve farketmedi...büyük yıkılışlarımı...

Hiç olmadı sevdam sensiz kalışım...

Gülümsediğim içten anlarım yok...çocukluğuma dair...bir oyuncağım bile olmadı benim

Ellerim hep toprak kokardı küçükken...

Dugularım herşeyim di benim...

Bir de seni ekledim bunlara

Başka hiç bir şeyim olmadı benim bir de sana dair şiirlerim...