Bülent Güldal - Suların Çağrısı

Akdeniz'in rüzgârıyla harmanlanmış
bir tutam kehribar tütünden
kalın zıvanalı bir sigara sardım

Gökyüzüne çevirdim bakışlarımı
beyaz kalçalı kadın gibiydi ay
ışık çiçekleri arasında kaldım

Nasıl da çağırıyordu sirenler
suların kapısını aralayarak
cehennemi Temmuz'un ortasında

Dağ yılanları sıyrıldı gömleğinden
Zeus'un Altarı titredi bedenimle bütün zamanları avuçladım

Düşlerimin bukağısıydı son tanrı
gömdüm onu hiçliğin gömütüne
öne çıktı kımıltılar kitabı

Kökü derin sularla öpüşen
her düşünce kendini büyüdü
ağaçların meyveye durması gibi

Bazalt kayalara benziyordu hüzün
elli yılın ardından ayak uçlarıma
aşkları yalan bir ömür döküldü