Bülent Güldal - Kar Sızısı

KAR SIZISI

Şimdilik bir rastlantı


bombalar düşmedi başıma


salgınlardan kurtuldum


ensemde kara cehennem


dişlerinin sıcaklığı


kanserin,sarılığın sars'ın


bir korku filmi yaşadığım çağ


ömrümün ellinci yaşı merhaba





Dudaklarımda kar sızısı


alnım ateşler içinde


gören içtiğimi sanacak


dünya yalpalıyor oysa


yanık ceset kokuyor ortalık,


her çalabilir kapınızı


ecelin zamane tanrıları


diğer namıyla uygarlık!





Payıma düşen güneşe


göz dikenler karşısında


konuşmak yasaktı ya


susmaksa ölümcül ayıp,


iyice büründüm gömleğine


gül açan insan sıcaklığının


bir yudum sevgi uğruna


el edip çağırdım sizi


bekledim aşkın kıyısında




Yaşanacak ne kaldı ki


demeler sizin suçunuz


yürekleri paylaşmayı


tenden ibaret sayanlar


hangi toprağı suluyorsunuz?


Size dokunmayacak mı


dünyayı saran yılan?


Kuyruğunu çevirip


incecik ensesine


gururunu onarıyor


adı hayvan olan akrep!


Ateş çemberlerinde


siz susuyorsunuz





Yerimi sorguluyorum


yalnızlık deltasında;


aşığın yokluğundan


aşkı yok sananlar


sınıfta kalıyorlar,


öylesine çoklar ki


hayatın sofrasında


ne Bağdat'tan dönüyor


masa başlarından ne de,


yanlışın sağlaması


doğru oluyor nedense?


Küresel efendilerin


bir türlü doymuyor karnı


hep onlara yok bana


ömrümün ellinci yaşı merhaba