Bülent Güldal - İda'da Yaz Sonu

Kekikli köpüğünü

bıraktı bana İda

çekilirken koynuna

son yazın



Yalnız bir ıslıktır

eflatun perdeler

ıssızlık zorluyor artık

sabahın kapısını



Saklı duruyor gömleğimde

eski dudak izleri

kollarımdan usulca

sıyrılan sevgilinin



Dokunsam ağlayacak

kokusunu arayan gül
bir bahçenin kuytusunda

bu hangi göçün sızısı



Otlara yatırdığım

Temmuz buğusu

titriyor geceleri

zeytin dallarında



Yaz otlarının görmediği

vadilere açılıyor

gözlerimin girdabı

deniz kokan odalarda



Yeni kuş yolları

arıyor her gece

uzun bacaklarıyla

yatağımda güz