Doğanın tehlike çanları,
Artık her yerde çalıyor.
Eğitimsizlik yakacak canları,
Doğa insanı kan ağlıyor.
Isınma yüzde doksanı aşıyor,
Zorunlu doğa eğitimi alınsın.
Her doğa olayı felaket taşıyor,
Geleceğimiz çöllere mi kalsın? .
Uyan, ey insanoğlu uyan,
Çevreyi, yeşili içten koru.
Yok mu sesimizi hiç duyan? ,
Hiç yaşanır mı böyle kuru-kuru? .
Çevremizde orman, yeşillik,
Yaşamın can yelekleri.
Doğa, su, ağaç, esenlik,
Açtırır nice çiçekleri.
Doğa bilinci küçükten aşılanmalı,
Her bitkinin, kuşun türü korunmalı.
Bunlar gelecekte kökten yaşatılmalı,
Artık doğa katliamı durdurulmalı.
İklimler değiştiriyor bu durumu,
Bıçak kemiğe hep dayanır.
Doğayı korumak bu kadar zor mu? ,
Her canlı yürekten yaralanır.
Çünkü hayat durmadan akıyor,
Çevreyi, sanayii, teknolojiyi fark etmek,
Bilinçsizlik nice canları yakıyor,
Yakışır mı hiç geleceğimizi mahvetmek.
Şair Mehmet der ki,
Doğa sevdası ile yaşa.
Korunan doğa öyle güzel ki,
Böyle nesiller gelsin başa.
İlk : 17.02.2009
Son kez: 03.03.2009