Breyten Breytenbach - Son Sığınak

"C" için
1
Önce en yakınların delikler açtı gövdende
Sonra o her odanın her köşesinde bekleyen
Gecenin hinoğluhin örümceği
Yumuldu doğan, günün bu kızıl kapılarına
Ve o parlak ipliğin bıraktığı iz tıkadı damarlarını
Kan her zaman yerde birikir ve yerde
Serili yatar kırık gövde, rezil,
Irzına geçilmiş, bir ahırın yemliğinde,
Dudaklar sırıtır -son kez "elveda" demek istemişler midir?
Parçalanmış bir kapıdır dişler,
Yıkık bir duvar,
Gözler açıktır ama yoktur görecekleri bir şey
İnsansız bir beldenin küçük nöbetçi kulübeleri
İki arı balın üstünde ve taş kesmiş ışık
Uzaklarda bir yerde dallardaki kuşlarda soluk titrer
Ve çürümenin kösnül kokusuyla
Şimdiden mumyalanmıştır gövde-
Göz kamaştırıcı bir ağ olursun kemikten...
Gel de salyalarınla tıka bu delikleri
Hava geçirmez olsun gövde
Ve ince bir bezle bağla ki gözlerimizi
Hiç görmeyelim bir kahramanın nasıl öldüğünü
Ve cesedinin gizlerine nasıl baktıklarını ölümlülerin
2 Yalnızların ülkesine yapılan yolculuk
Sınırsız bir ülkede kalacak han olmayan bir yolculuktur
Kıyısız bir deniz boyunca
Aşktan başka fenerleri olmayan
Körlerin ülkesinde hiçbir renge inanılmaz
Her ses tanıktır
Dilsizlerin gümüş diline
Aşktan başka karanlığı olmayan
Deniz fenerleri yalnızca aşk
Gırtlaktan gelen notaların
Denizine karşı bir engel
Köpüklerin makinalı bir tüfek gibi
İletisini sağırların kulaklarına
Dilsizlerin şifresiyle kekeleyip
Fısıldarken açıkladığı
Ve bunu körler için
Yalnızca aşkın mürekkebiyle yazabilen
Çünkü makinalı tüfek gizini
Bütün gizleri açıklamak için söyler
Çünkü makinalı tüfek yolunu açar
Ve ayaklarını yıkar
Ve önüne şarapla ekmeği koyar
Sen de ölümün gövdesi yerine
Yalnızca aşkla dönersin evine