Bora Alagöz - Pis Bir Günün Suyunu İçtim

Çekimine kapıldım

Fır dönüyorum yörüngesinde

Pis bir günün suyunu içtim

Ruhumda med-cezir

Hangi kıyıyı basacak

Nereye kadar çekilecek

Belli değil



Pis bir günün suyunu içtim

Mavi değil rüzgar

Tüm renkler kırmızı

Kanatlarım yağmur yemiş

Bedenim hantal

Uçamıyorum

Fasit bir dairedir çizdiğim



Şu dağı bu dağla buluştursam

Bu ovayı o ova ile konuştursam

Hep bir araya gelsek

Orman ile su ile tanıştırsam

Bu sis dağılır

Pussak kalkar

Güneş yeniden doğar belki

Belki ay aydınlık olur geceleri

Yıldızlar döner gökyüzüne yeniden



Ey rüzgar sarmalı
Gecede yürüyen kızıl korku

Düşlerimin yağmacısı

Bedensiz düşman

Yüreğimin aynasında görüyorum

Kara cahil suratın

Nanik yapıyorsun bana

Elinde cehlin tuzakları

Kestim diyorsun yollarını

Sağın solun çevrili

Teslim ol diyorsun bana



Hayır

Dehşetle bağırıyorum hayır

Sesim yutuluyor mayalanmış havada

Soluyor bedenim

Sol elimin ayasına çarpıyor sesin

İğrenç bir kokuya dönüşüyor

Geriye yansıyor nefesin



Bir daha hayır diyorum

Bin daha

Birleşip çoğalıyor

Gök gürültüsüne dönüşüyor sesim

Doğruluyorum dizlerimin üstünden

Yumruğum sıkılmış

Ayaklarım yana açık

Gözlerim hedefe kilitli