Bircan Aykurt - Duygusuz Efsanesi

Gül dedim; gülemem dedi

peki ağla dedim; ağlayamam dedi

niye dedim; duygusuzum dedi

peki ama niye dedim;bilmiyorum dedi

ısrar ettim ama gerçekten bilmiyordu

yardım edeyim dedim;kimse edemez dedi

hiç birşey yapmadan duramam dedim;

sağol dedi başını salladı

benim için bir kez daha dene dedim

bir damla yaş görür gibi oldum gözlerinde

senin için dedi

gözleri ağlıyordu ama o gülmeye çalışıyordu

sırf benim için

ve ben de ağlamaya başladım onun için

ağlama dedi

senin yerine de ağlıyorum dedim

olsun yine de ağlama dedi
hiç kimseye hiç kimsenin yerine ağlama dedi

tamam dedim gözlerimi sildim

ama gülebilirsin dedi

benim yerime de gülebilirsin

yine tamam dedim gülmeye çalışarak ağlamaklı gözlerimle

ne olur yine dene dedim

kırmızı gözlerini sıktı, yumdu onları dakikalarca

korktum,daha önce hiç olmadığı kadar donuktu gözleri

sarıldım ona , daha önce hiç kimseye hiçbir şekilde yapmadığım gibi sıkıca

ve galiba o anda da biliyordum bu sondu

ve kollarıma düşüverdi

sırf benim için denemişti,benim için

ölme dedim o an

gülme ağlama ama ölme dedim

ve bir ses fısıldadı;

senin için dedi,

sırf sana gülebilmek için dedi