Binnur Çelebi - Anacığım Seni Hatırlıyorum

Anacığım seni
Mangalın önünde alnındaki terle
Çamaşır kazanının başında
Yüzündeki dumanın isiyle
Hele hasta olduğumuz günlerde
Uykusuz geçen gecelerde
Yorgun ve kaygılı bekleyişinle
Hatırlıyorum
Babamın ölümündeki suskun kederini
Bizim karşımızdaki o güçlü metanetini
Oysa kardeşlerinin ölümündeki
Saçını yolan yaslı halini
Yaa..Kızının ölümündeki
Kadere nasıl da yenik düşmeni
Hatırlıyorum
Gözlerini kaybettiğinde çektiğin ızdırabı
Başkalarının yanında
Hissettiğin o dayanılmaz gizli utancını
Önce kadere kahredişini
Sonra Rabbine yakarışını
Herkesin inadına yaşama bağlanışını Hatırlıyorum
Yoksulluğunda ilahi güce sığınışını
Varlığında olmayanlara dağıtışını
Sezgilerindeki haklılığını
Hatırlıyorum
Toprakla buluştuğun anı
Çatlak topuklarınla üzerine
Ektiğin bereket tohumlarını
Toprak anadan geri aldığın
O kocaman domatesleri
Komşularına gösterirken
Takındığın o gururlu edanı
Hatırlıyorum
Elinde kireç fırçasıyla
Heyecanla baharı karşılayışını
Sonbaharı hüzünle uğurlayışını
Sobanın etrafında karlı gecelerde
Bize masal diye anlattığın
Kendi yaşantının yansımalarını
Anlatırken akıttığın gözyaşlarını
Hatırlıyorum