Bilal Özcan - Beyaz Ölüm

Güneş biraz ayrı düşmüş,
Dünya beyaz örtüye bürünmüş,
Gökte bir yıldız, bir ay gülmüş,
Her yeri beyaz ölüm bürümüş.

Ne tekbir, ne inilti, ne ağıd ı tufanlar,
Duyulmuyor arşa yükselen çığlıklar.
Her tarafı beyaz sessiz ölüm kaplar,
Biçare, boyun eğmiş de sesiz ağlar.

Boğulmuş da can çekişiyor tabiat,
Biraz sonra sukut edecek hayat.
Yaşamak için ölmek mi gerek Heyhat!
Acep nasıl olurdu ölümsüz hayat?