Betül Tarıman - Kriz

Çocuk oyuncak atını, sahte
Rütbelerini, çizmelerini…



*baba sokakta yırtılmış, lekelenmiş

asker kasketi kadar eski, yenik

ısrarı bir şemsiye gibi aç başıma

yoluna serildim ey hayat topla beni



gerginim



iki balkon arasına uzatılmış ip kadar

ortadoğu'da keyfi bir zengin

hınç rütbesi yüksek

altın kurnalarda ayaklarını yıkıyor

törpülenmiş tırnaklarında bitmeyecek kir



ve yüksek meclis: siz ensesi kalın efendiler

överek güzelliğini apoletlerinizin

öldürdünüz çocuğunu kız kardeşinizin
o sırada spiker günü yıkan bir haber veriyordu

öte yakasında şehrin çiçek çocukları

woodstock konserleri ve ağrı yüklü gemiler…

kadınlar ağdalı bacaklarını… kaşlarını

tüy kalmayıncaya dek…



biliyorum uzun sürecek etek öpme töreni

zaman: çocuk sokakta yırtılmış, lekelenmiş

asker postalı kadar eski yenik

sendeledim ey hayat

belediye töreniyle göm beni



çocuk oyuncak silahını
kırdı
ve sordu
neden yüksektir
efendinin bahçesi
ve sırtı neden
kamburdur yürürken



* 'anne yağmurda ıslanmış ezilmiş' & Altay Öktem