Efkar
hataydık sonuca varmak için
hırpalanmış,asi ve ince
bilmezdik
uzak kokusunu vedanın
baharda nidalarla
fırtınada yıkanmanın
şimdi sen giderken
yağmurun şarkısı
esen neydi
yüzünde eski kesik
vapur sesleri cümle şarkılar
ipeğe sarılı üşüyormuş gibi
bu gitmek çıkmaz şimdi
tenimde eski bir sayfa yara
sen şimdi derinini toprağın
bıçağın çıkardığı sesle
derinini rüyanın
çünkü dahası yok düşlerimin
zaman sıfır, kırık fanus
yorgun patikada
sır sözler açıyor
devedikenleri, kertenkeleler
anason kokularıyla efkar