dinlemedin sözümü
korkarım yazık edeceksin kendine
kıydıracaksın nikahını
kıydıracaksın bana canımı
ölümden korkan senin gibi olsun
namussuz şerefsiz
düpedüz ihanet edip gittin işte
hani biz bir daha ayrılmayacaktık
dinlemedin sözümü
bak dedim görmedin önünü
yavas dedim
koştun durdun
ne vardı bu kadar hızlı kosacak anlamadımi
düşürdün kuytuya kendini
elimi uzattım sana
tutmadın
bir daha karsıma çıkma
cüret bile etme hatta
tükürürüm suratının tam ortasına
yollarım öylece evine seni