Bestami Tatar - Deli Mayısın 17'si Bugün

deli mayıs ın 17si bugün.
ankarada yine güneşli hava
bu sıcaklar bunaltmaya basladı beni.
hani soguktu senin şehrin
hani hazirana a kadar buz tutacaktı kıcım başım.
küresle ısınma diyeceksin hemen biliyorum
hava kirliligi egzoz dumanları vesaire vesaire
birkaç çevreci mesajların ardından yine yakacaksın cigaranı
basını yukarı kaldırıp dumanını üfüreckesin.
senin nefesini dünya soluyacak farkındamısın.

deli mayısın 17si bugün
nasıl uyandım biliyormusun sen
bir zulme ugradım rüyamda dün gece gene
ayak parmagımı camlar kesmişti.
derin bir yara acmıstı parmagımda
kanıyordu..
babam kızıyordu nasıl oldugunu anlatmam için bagırıyordu
sabret diyordum kendi kendime
gecer diyordum babama merak etme
sabah uyanınca geçer
uyanıyordum saate bakıyordum 3ü 38 geciyordu
ohh deyip tekrar yatıyordum
rüyam kaldıgı yerden devam ediyordu
ben bunu yasamak istemiyordum
sonra seninle yataga giriyordum
sevişiyorduk sevişiyorduk ayakların yaralı parmagıma degiyordu
acıyordu canım ama sesimi çıkartamıyordum bilirsen canımın yandıgını kalkıp giderdin yanımdan.

sabah uyandıgımda gördügüm rüyayı hatırlıyordum
normalde izi bile kalmazdı aklımda
üstelik gördügüm saat bile aklımdaydı
3 ü 38 gece yasandı
yaralı parmagımla seviştik biz seninle
ha bu arada yatagımdaki kız sana benzemiyordu
hiç tanımadıgım biriydi.
nasıl yaptım bunu anlayamadım.

deli mayısın 17siydi bugün
perdeyi çekip bir daha baktım odamdaki pencereden dısarı
otobüs duragının oraya dogru
bir sarı taksi geçti hızla
dur dedim içimden.
gidiyordsan beni de götür
cebimde para yok.
hangi kapıya bırakırsan beni bırak
nasıl olsa dostum yok bu şehirde
düşman dersen hayırsız dersen vefasız dersen
hiç arama istemedigin kadar çok
orhan gencebayın söyledigi gibi
bu dünyada rahat yok
ölüm belki kurtulus
al canımı yarabbi
bitsin artık kahrolus