biriktirdim.
para pul sevgi emek
yetmedi mi sana
dişimden kovugundan arta kalanları verdim
al işte doyur karnını
bana aşkım yeter ac yatarım
biriktirdim
elimi kire hiç bulastırmadım
dürüst oldum namuslu yasadım
sana ihaneti aklıma bile getirmedim
bir seni sevdim bir de seni
biriktirdim
ekmek kırıntılarını nimet bildim
dökülüp ziyan olmasın diye avucumun içine topladım
yalan söylemedim arkandan hiç konusmadım
yagmur yagdıgında da sevindim güneşi gördügümde de
allahım beni sana verdigi hiç hep şükrettim
biriktirdim
yuva kuramayacak kadar az para belki
sade gösterissiz bir hayat yasarız bizde
yedigimiz önümüzde yemedigimiz arkamızda olamayacak belki
ama karnımızı doyuracak bir taze ekmek degil mi
biriktirdim
kagıt kalemle yazdım
olmadıgnda
telefonu bilgisayarı açtım da yazdım
sana şiir sana mektup yazdım
sana şarkı söylemedim yaptım
seni okuyanlar bana acıdılar
seni görenler seni sevdiler
bir gün oldu
ankara da birikim yaptıgım günlerden biriydi o gün
bana buraya kadar dedin
bir daha sevme beni dedin
bana bir daha yazma
neolursun bir daha benim için biriktirip durma birşeyleri
al hesabındaki birikmlerini doya doya harca
şimdi ben gidiyorum
bak arkamdan bakacagım
ne olursun artık peşimden gelme
dedigin gibiydi
herşey buraya kadardı
bir daha sevmedim seni
bir daha birikim yapıp durmadım
baktım hesabımdaki birikimlere
içini boşaltıp gitmistin
hem hayırsız hem hırsız çıktın sevgili
ver kalbimin içindeki altın tanelerini.
ver gözümden akan mavi bilyelerimi
çabuk geri getir bana,
yoksa yürüyüp gelecegim peşinden