ben senin gözlerinin dibinde oturuyorum.
sen kalkıp şöyle bir etrafına bakıyorsun.
benden baska herşeyi görüyorsun
ben senin gözlerinin dibinde oturuyorum.
ben senin ellerinin altında büyüyorum
cocukluguma da gençligime de sen tanık oluyorsun.
bir geceleri görmüyorsun yüzümü.
sen aksam olunca evine gidiyorsun
ben dagın basında uyuyorum
çünkü yüzüne benzeyen ay ı ancak bu kadar rahat görebiliyorum ordan.
ben senin saclarına benzeyen sac görmedim
geçiyor kulagının arkasindan alnından yüzüne dökülüyor
birer birer düşüyor aklıma telleri
bir gün saclarından tutup sayım yapacagım
her bir eksigi burnundan getirecegim.
ben senin saclarına benzeyen sac görmedim.
benim buralarda neydi işim.
beni arayan soran var mı bu şehirde
zalimler mi tükenir şu hayatta
beni seven arzulayan hangi şehirde