Bestami Tatar - Beceriksizden Size Mektup

Beceriksizim
bir türlü unutturamadım seni.
bir türlü yoklugunla başa çıkamadım.
olmadıgında hemen hissettim bunu.
olmadıgında, mutlu olamadım.

başkası olsaydı unuturdu.
bu kadar laf duyduktan sonra içi sana karşı nefret dolu olurdu.
ben fazla mı umursamaz birimiyim nedir,
bende gurur yok mudur nedir.
hala sesini yüzünü özlüyorum.
hala sana yalvarıyor neolur gel diyorum.

Sevimsizim.
evet, yüzünü karşı öyle görünüyorum.
benim yüzümü özlemiyorsun.
resmimi elime alıp bakmıyorsun öpmüyorsun.
seninle buluştugumzda bana dikkatlice baktın.
ben utancımdan yerden başımı kaldırıp sana bakamazken sen yaptın bunu.
inceledin yüzümün şeklini yapısını kıvrımlarını yarasını. ilk defa bu kadar yakından görmüş olacaksın ki.
görmek istedigin şeyleri karındaki adamın yüzünde bulamamış olmalısın ki
benden böyle apansız vazgeçtin.
geçmişi bir çakmak alevinde yaktın.
ben seni zaten sevmemiştim, öyle sanmısım dedin.
nasıl inanayım buna söylesene.
mektupların var elimde, yazdıgın mesajlar duruyor telefonumda, ya gönderdigin hediyelerin yanına iliştirdigin notlarda yazılanlar.
sen beni hiç mi sevmemişşin öyle mi.
yalan söylüyorsun yalan.
bana bunları söyleme.
de ki yüzünü gördüm begenmedim.
de ki kendi güzelligimi sana layık görmedim.
de ki biz ayrı dünyaların insanıyız.
de ki bu zamanda aşkla ruhla olacak işler degil bu.
bana bunları söyle canımı ye.
sen güzelsin tatlısın hoşssun bakımlısın.
benim gibi beceriksiz bir adamı napacaksın.
haydi koş evinede güzel şeylerini giyin.
ben peşinde koşmayacagım bundan sonra.
gül eglen sevin