Beşir Güney - Hasret

yokluğun ..
bütün heybetiyle çıkarken karşıma
yolum düşmüş
çıkmaz sokaklara
uyur gezer şehrin
kör ışıklarında hasretin sancılı gecesini yaşadım
gizli bir ibadet gibi
dalıp gökyüzüne zamanın bıraktığı o yerde
ellerimi uzatıp
taaaa ay a kadar
senden başka ne varsa gözüken
tekrar tekrar sildim yeniden
kutsadım varlığını
koca harflerle yazarken adını
hasret...
hasretin aldı götürdü yine
yorgun adımlarımda bilinmeze
bir anda düşmüşüm
bir rüyadan uyanır gibi
bugüne trafiğin orta yerinde
kabus oldu
ay yüzlüm hasret