Beşir Güney - Deniz

deniz dile geldi
kız kendine
ve hikaye başladı.....
dikkatli ol
güzelim saçlarını
tertemiz suyun
öfkeden kuduran dalgalarına benzetme
ne sen ne de başkaları buma layıksınız
öfkenin selidir kıyıya vuran
alır gider kabrini her an
dünyanın sonudur belki o an
gözyaşların nerden geldi bilirmisin
deniz tanrısı verdi onu sana
ağladığın ve sevinçten akıttığın
her bir damlada beni hatırla diye
secdegahlar çoktur dünyada
aslında önemi yoktur
insan geleceğini kurtarmaz yönler
ecelini hisseden kurt ayrılır sürüden
sende yüreğinde sakla sırrını ta ki bir su zerresi görünceye dek
geçmişten geleceğe bir yolculuk
deniz altında daha güvenli
sırrını paylaşır seninle
ruhun saflığını kaybetmesin asla
deniz kızı nerden geldi bilirmisin
o bir arzu idi erişilmeyen
seni buralara çeken iç sesin
güzel kız bu amansız savaşta
teslim olmakda var ölmekde
işte o zaman arzuların kalacak boşluda
ne yerde ne göklerde dost bulacak
derdi anlatamadıktan sonra
dostu dost eden kara gündür derler
karşılık göstermişde kim bilmiş değerini
bakma öyle kocaman ve uçsuz bucaksız göründüğüme..
her bir şeyin sonu var o son sen olma güzel kız
çünkü paylaşılan acı ve mutluluklar deniz tanrısının
armağınıdır sana