Berna Yılmaz - Mevsimsiz İnsan

Mevsimsiz İnsan

Bir gün silsilesi mermileşmiş kuytumda,
Arı kovanlarını mesken tutmuş ağırlığım…
Parasıyla değil mi alıyorum hepsini!
Girmesin kimse içeri…
İğneler isyanda, uçlarını yakıyorum.
Kör olun hadi işlemez zevzekliğin zehri bana..
Öyle böyle bir yakarış..
Çiçekler acıyormuş..
Tersinden açmaktan dikenleri batmıştır
Kimin umarında!
Kaldıramazsınız bu güçsüzlük abidesini…
Ehl-i keyf'in ağırlığı sultanlıkta..
Hadi şimdi çıkın beni yaşatan mevsimin duasına…
Haremlik selamlık toplanamasın ki
Mevsimsiz bu insan
Bütün ait olamayışlıklar adına..

BERNA YILMAZ