Benny Andersen - Svante'nin Siyah Şarkısı

Bıktım kendimden ve diş dolgularımdan.
Top yekün karşıyım bedenime.
Neye yarar ciğerin giderek küçülmesi
kabarırken midesi adamın.
Kişisel nefretten çekiyorum
Keşke birazcık beğenebilsem kendimi.

Adımdan ve düşüncelerimden üzüntü duyuyorum.
Ve işe yaramıyor burda dua.
Neye yarar yüreğin çarpması
uğruna çarpacak kimsesi yoksa.
Kişisel nefretten çekiyorum
Keşke birazcık beğenebilsem kendimi.
Pişmanım geçmişimden ve hiç neşe yüzü
görmediğim doğumumdan ötürü.
Tabiat vallahi de müsrif davranmış olurdu
süzülmeseydim hemencecik.
Kişisel nefretten çekiyorum
Keşke birazcık beğenebilsem kendimi.

Bıktım elyazımdan ve sesimden
ve beynim tıkanmış kurşunla.
Ne de hoş olurdu unutsaydı insan
kim olduğunu ve doğsaydı yeni baştan
kurtulmuş olarak kişisel nefretten
ve birazcık da kendini beğenmişlikten.