Bekir Sami Ünsal - Vicdani Muhasebe

Birde şairim dersin, körelmiş duyguların
Bak, ağlıyor analar! Kaçmıyor uykuların!

Sen şafağı beklerken, batıyor bak güneşler
Çocukların yüzünde, donup kalmış gülüşler…

Bir parça huzur, çok mu uzak? Çok mu pahalı?
Çaresiz insanlar, kalmamış tutacak dalı

Kaybolmuş bak erdemler, günler adeta kâbus
Beyinlerde pranga; fikir, düşünce mahpus

Koyunca sayılmanın adı mı insaniyet?
Sofralar hep kurtların, bu nasıl medeniyet?

Öz benliğe ihanet, tüketir bir milleti
Adaletten yoksunluk, mahveder memleketi

Milletin şairinin, şahsi değildir kârı
Doğruları haykırmak, olmalıdır şiarı