Bekir Sami Ünsal - Sözün Anlam Yitirdiği Yer

Sudan'lı bir çocuk gazetelerde
Yanında akbaba duruyor yerde
Ölüyor açlıktan, insanlık nerde?
Sözün anlam yitirdiği yerdeyim

Gıda seçenler var çöp bidonundan
Rahatça geçen var onun yanından
Dünya kimine köşk, kimine zindan
Sözün anlam yitirdiği yerdeyim

Vurulmuş bir çocuk, yerde yatıyor
Birleşmiş milletler buna bakıyor
Savaşlar hep masumları yakıyor
Sözün anlam yitirdiği yerdeyim

Haksızlık sıradan, vahşet olağan
Zulme sessiz kalanlar oluyor şâdan
Şimdi çöplüklere atılır doğan
Sözün anlam yitirdiği yerdeyim
Artmakta hep beyaz zehir kullanan
Genç yaşta ölüyor müptela olan
Tüm dünyayı sardı bu azgın yılan
Sözün anlam yitirdiği yerdeyim

Boğazlanır canlar para uğruna
Zulüm, kan, gözyaşı miras yarına
Sağırız mazlumun ahu zarına
Sözün anlam yitirdiği yerdeyim

Bakarız haklıyı haksız boğsa da
Ziya yok ruhlarda, güneş doğsa da
Toprak kanmaz oldu, yağmur yağsa da
Sözün anlam yitirdiği yerdeyim

Haksöyler'im derim, haller perişan
Zalimler elinden gitti nice can
Dilerim ki bir gün diner akan kan
Sözün anlam yitirdiği yerdeyim