Bekir Sami Ünsal - Onlar Ki

Ciğer paresi evladı sırtında bir anne
Koşuyordu cepheden cepheye
Kendisini koşmuş kağnıya
Taşıyordu Mehmetçiğe cephane
Öksürmüş hasta olmuş
Ateşi çıkmış yavrucağızının
Onun için şimdi fark etmez!
Sonra sarılacaktı evladına
Düşman yurdu terk eder terk etmez…
………
Hava bulanır gibi oldu birden
Gök gürler gürlemez.
Ve ardından yağmurdu gelen
Kalbi fırlar gibi oldu yuvasından
Günlerdir ne dinlenmesi vardı ne de uykusu Şu an ki telaşına nedense
Ne kendisi ne de yavrusu
Varsa yoksa memleket kaygısı!
Topun namlusu ıslanırsa
Düşman yurda daha bir yaslanır
Diyerek hızla çekti örtüyü
Yavrusunun üzerinden
Örttü topun namlusunu.

Onlar var ya işte onlar
Böyle kurtardılar vatanın namusunu.
Elleri değil ayakları öpülesi kahramanlar
Hatıralarınız rehberdir bize
Dua size, selam size
Her türlü ihtiram size!