Bekir Sami Ünsal - Koca Şehir

Nicesini yuttu bu koca şehir
Oldu insanlara azgın bir nehir.

Gün batımı gelir renk renk boyanır
Koşuşturma, telaş! can mı dayanır.

Sabah olur sanki bir dev uyanır
Bilmeyen kendini mahşerde kalır.

Her bireri düşünceyle dağılır
Kimi yükü taşır, kimi bağırır.

Ne yeni doğan bilinir ne ölen
Hepte kaçmak istiyor yeni gelen
İnsanlar bu şehirde yaşadıkça
Robotlaşırlar sanki alıştıkça.

Her adım bir hesap her adım para
Züğürt isen hayat onulmaz yara.

Kimi kaçmaz durur kimi terk eder
Kimine sefadır kimine keder.

Gülmüyor insanlar her şey monoton
Yerle bir yeşillik her taraf beton.

Vesselam bu şehir herkese farklı
Kimi jet olur kimi yandan çarklı.