Bekir Sami Ünsal - İnsanlar

Severim
Davasında samimi insanları
Korkmam olmalarından
Yanımda, kolumda
Sağımda, solumda
Oturduğum masada
Fikrim uyuşmasa da.

Ürkerim,
Onaylayandan,
Alkışlayandan
Her dediğimi.
Onlar ki
Nefislerine satmışlar vicdanlarını
-Sende mi Brütüs?
Diyen Sezar olmak ürkütür beni.
Herkesin bilip tanıdığı
Az oluşlarıyla ve de
Rüzgârda meşe gibi dik duruşlarıyla
Daim sözünün ardında kalışlarıyla
Yiğit insanlar tanıdım
Onlarla zevkti
Birlikte attığım adım
Hallerinde muhabbeti tanıdım
Ve doğruluğu, dürüstlüğü okudum
Gözlerinde hep
Ve de çocukça masumiyeti gördüm yüzlerinde.
Eseri yoktu yalanın, riyanın, kinin
Kalleşliğin
Ve kahpeliğin.