O kulunu sınar, açlık yoklukla
Yağdırır mal-mülkü dener çoklukla
Ya da maraz verir bedene, akla
Sabret Eyüp (a.s.) gibi sabrı hal eyle.
Mancınıktan atılsan Halil'cesine (a.s.)
Nemrut'a pes etme, ol ercesine
Gülümse gülistana girercesine
Sabredip de kor ateşi gül eyle
İbadetin çokluğuna aldanma
Nefis gurur verir, sakın sen kanma
İblis ifsat için girer kanına
Öfke ateşini söndür kül eyle
Her gün bir ah! İle meşakkat ile
Sarsılıp dursan da yine sabreyle
Kul ol, vazife yap pür dikkat ile
Ondan sonra Rabbe tevekkül eyle
Candan eksiltmekle ve de korkuyla
Eder, imtihanı zaman çarkıyla
İsyan çıksa; nefs'le aklın farkıyla
Kul kaybeder, sadakatin terkiyle
Haksöyler, sabreden keramet bulur
Sabreden kul, belalardan kurtulur
Gün gelir, çileler hep unutulur
Yeter ki özünden şirki terk eyle