Bekir Sami Ünsal - Dava Adamlığı

O kendi hayatını yaşamadı
Yaşadığı başkalarının hayatıydı.
Hep kendinden verdi verirken
Alırken hiç kendinden başlamadı
Asla nefsanî yaşamadı.
Ne tanıdı rahat uykusunu döşeklerin
Ne de tattı tattıklarını
Bugünkü kuşakların.
Milletiyle dertlendi
Milletiyle kahır çekti
…Ve bir gün
Apansız
Bir yıldız gibi kaydı
Aramızdan
Onurunu şerefini hep muhafaza etti
Ne terk etti dava arkadaşlarını
Ne de sattı.
Sürgünlerde yaşlandı Zindanlarda yattı.
Çılgın kalabalıkların içinde
Yalnızlığı yaşadı.
Milletiyle dertlendi
Milletiyle kahır çekti
…Ve bir gün
Apansız
Bir yıldız gibi kaydı
Aramızdan.
O giderken
Sadece insanlar değildi
Bulutlardı ağlayan
Adanmış bir ömürdü
O yürekleri dağlayan.
…Ve bir gün
Apansız
Bir yıldız gibi kaydı
Aramızdan.