''Dayım, merhum Süleyman YORULMAZ beyefendi, eşi Oya hanım ve sevgili çocuklarına ithaf ‘en''
BİR YUVA SICAKLIĞI
Yeryüzünde maharet, aranır ise şayet
Yengemi hatırlarım, örnek ondaki gayret
Ailemde herkeste, emekleri var büyük
Onunla kuş gibiydi, en ağır gelen bir yük
Annemi aratmazdı, tahsilimde hiç bana,
Yanlarında bitirdim, fakülteyi 4 yılda
Hakkını ödeyemem, emeği çok üstümde
Hep yanımda oldu o,iyi ve kötü günde
Annem gibi severim, eksiltmez geçen yıllar
Ne zaman hatırlasam, hasretin hüznü dolar
En güzel çağlarımda, o yuvayı paylaştım
Hayatın sarp dağında, onlarla engel aştım
Çocukları kardeşim, öz kardeşimden farksız
O yıllar muhteşemdi, unutmam olanaksız
Eşi; Süleyman dayım, babam gibi sevdiğim
Vefatıyla sarsıldım, sanki oldum kör düğüm
Oğlu gibi severdi, yanından ayırmazdı
Onun yanında olmak, ne kadar büyük hazdı!
Çok candan bir insandı, yardımı çok severdi
Sıkıntı istemeyen, tutumlu olsun derdi
Ondan çok şey öğrendim, sesi kulaklarımda,
Ne vakit ismi geçse, dua dudaklarımda.
Haksöyler'im onları, her daim hatırlarım
Silemez geçen yıllar, canlı hatıralarım.