Yıl 1960…Beş yaşındayım
Çocukluğumun farkındayım
İhtilal haberleri dinliyor ülkemin insanları
Ve ben radyoya çok yakındayım…
Yıl 1970…On beş yaşındayım
Delikanlılığımın çok farkındayım
Ülkemde ihtilal haberleri yine dinleniyor
Ben dâhil herkes ilgileniyor…
Yıl 1980…Yirmi beş yaşındayım
İhtilal haberleri yeniden dinleniyor
Mevsim sonbahar, aylardan eylül
Kimi taş atıyor, kimisi gül…
Zaman bir nehir, aksiyon bir sal
Ben ise onun akışındayım…
Gencim, sanıyorum ki
Koskoca dünyada
Bir başınayım…
Yıl 1990…Otuz beş yaşındayım
Şairin dediği gibi
Ömrün kalan yarısının düşündeyim
Körfez savaşı… Yine ölüyor insanlar
Koskoca İslam âlemi çaresiz
Ellerim bitişik dua peşindeyim…
Yıl 2000…Kırk beş yaşındayım
Kar yağmış saçlarım var
Aklım başımdayım.
Piyasalar krizlerle sarsılıyor
İşler takır tukur yürüyor
Ve Marmara depreminin
Sarsıntıları sürüyor…
Yıl 2010…Elli beş yaşındayım
Değişim ve dönüşüm rüzgârlarının etkisi
Menier Sendromu'ndan farksız
İstenmiyorsa etkilenmemek;
Olunmalı,
Dilsiz, gözsüz, kulaksız…
Gelecekten asla umutsuz olmadım
Lâkin hissediyorum ki
Zaman dişlisinin çarkındayım
Suyun boğduğunun
Ateşin yaktığının
İyice farkındayım.