Bekir Akbulut - Ana

Bilinmez cennet farklı sıcaksın
Hayattır cihanda ana insana.
Evlada açılan pamuk kucaksın
Devlettir cihanda ana insana.

Sallar ninni eder süslü beşikte
Eyvah diye koşar düşsen eşikte
Geceli gündüzlü nöbet keşikte
Servettir cihanda ana insana.

Emzirir ak sütten helal pınardan
Oynarken gözlüyor seni kenardan
Serindir gölgesi koca çınardan
Nimettir cihanda ana insana.

Giydirir-kuşatır besler kuş gibi
Okşarken başını hayâl düş gibi
Ayrılmayan kutsal iki eş gibi
Hasrettir cihanda ana insana.

Öğretir bildiğin eğitir güzel
Tehlikeden korur bildirir ezel
Taktiği tekniği kendine özel
Mürşittir cihanda ana insana.

Demez ki büyüdü çocuksun onda
Annelik duygusu dolaşır kanda Evladım diyerek kadife tonda
Rahmettir cihanda ana insana.

Evlensen barklansan küçüksün yine
Aklı kalır her gün gelir evine
Mutluluğu görüp bakıp sevine
Vuslattır cihanda ana insana.

Ne kadar kızsa da oy anam dersin
Üzülür sabrını Allah'ım versin
Ne verse elinden bal diye yersin
Sıhhattir cihanda ana insana.

Sırtına aslanda ödenmez bir hak
Ettiği duası tutmuştur hep bak
Anaya evladı olur mu hiç yük
Cennettir cihanda ana insana.

Büyük değer vermiş yaradan ona
Bakmayın kutsaldır sıradan ona
Selam olsun şimdi buradan ona
Haslettir cihanda ana insana.

Bekir derki ana ilahi bağın
Ölmeden kıymeti bilinsin sağın
Anayla örülmüş bedende ağın
Sabittir cihanda ana insana.