Behzat Mansuroğlu - Dostum

defalarca içki sofralarına oturduk

oysa bizi bağlayan dostluğumuzdu

veyselin dostluğu gibi sevdim

akdenizin kokusuyla büyümüştük

aynı iklimin tohumlarıyız

farklı yaşamın çocuklarıyız

hayat geriden izliyor bizi
aşklarımızdan kanayan uzak

aşk damlaları taşıyoruz

aşk sevgi okunuyor gözlerimizden

dostluk ateşi dostluğumuz

bir yağmur sonrası

toprak kokusu gibi kardeşim