Acımadan bırakıp gittiğinden bu yana
Kar yağıyor şakaklarıma
Ben donup kalıyorum.
Konuşamıyorum çok istesem de
Sessizliğimde boğuluyorum
Ben seviyorum sen sevmesen de
Bir umut eşliğinde;
Fikrim çalıyor arabeske,
Ve böyle biteviye...
Çaresizliğime küfretmektense
Küflü çareler arasında;
Küflenmekteyim.
Başımı ellerimin arasına alıp
Sevimsizce dertlenmekteyim.
Susuşların bağrımı yaktıkça
İntihar manzaraları canlanır gözümde...
Gözlerin donuk, bakışların soğuk.
Tek bıraktığın izlenim;
Mütemadi bir nefret...
Ahh! Sabret bebeğim, sabret!
Yüreğini yakıp geçeceğim güne
Az kaldı elbet.