Açlığımı toprakla yatıştırdım
Geceyi, gündüzü karıştırdım
Kendimi aç susuzluğa alıştırdım
Ama onu yokluğa alıştıramadım
Yatak edindim taş toprak ve otları
Anlatamadım açlığımı karnı toklara
Alıştıramadım yokluklara sevdiğimi
Ben zaten alışmıştım yoksulluklara
Yastık yaptım, buz gibi taşları
Laf anlatamadım o vefasızlara
Görmedi kimse özümden akan yaşları
Acırdım açlığıma rağmen karnı açlara
Anlatamadım dertsizlere derdimi
Anlatamadım kaderimi sevdiğimi
Anlatamadım yemeyip, yedireceğimi
Anlatamadım uğrunda ölebileceğimi
Yorgan yaptım o karanlık geceleri
Hep yanımdan gelip geçti niceleri
Uzaktan bakanlar, sandılar sanki deli
Sağolsun sonunda sahip çıktı bir veli
Kınamayın dostlar bunların hepsini yaşadım
Bu çileleri nasıl yaşadığıma ben de şaşardım
O günler geldikçe usuma şükrederim Rabbime
Rabb'im kimseyi muhtaç etmesin namertlerine
25.10.2000-16:37