Bayram Kaya - Zorlanca 2

Cüz içinde kurulur tuzak.
Anlamdayken, anlamdan uzak.
Dün ile sorulur sizden!
Dün ayrı, gün ayrı öbek;
Kucak, kucak.
Birden gayrı, bir üzere.

Cüz var, cüz içinde,
Parçacık, parçacığın içinde;
Bir üzere küsurat,
Bir birin içinde.
Dış oldu, anlamlandı;
Mana var mana içinde.*

Cüz, cüzde, cüze; küsurat üstüne,
Ölüm üzere; ölüm dışlak.
Felek kuvve, küsurat üzere;
Ölüm üstüne, ölüm içlek.

Ölüm boşluk, yer değişmek için. Âlemde andır, yokla var oluş için.
Sarmalda demeye gelir niçin?
Adem yokluk, ölüm için.

Âdem, ölümün yokluğunu yaşar.
Ölüm, Âdem'in çokluğu ile taşar.
Âdem ölümü, kusur yordu, kor koydu.
Rab var üstüne, şafak üzere.

Bir, birde; küsurat üzere akıl.
İç, dışta, dış, içte; sürekli, kesik takıl.
Kortekstir bende, birleyen nakil.
Yalan değil; özünde Rab, gözündeTengri.
Bu anlamda anlam var, mana üzere.

Anlam Süleymaniye'de,**
Süleymaniye anlamda; &nesnelde
Çünkü birlik sonsuz,
Rab, sonsuz üstüne.