Bayram Kaya - Zorakideki Günler

Nicelerimiz yittik
Uğur alınmış yollarda.
Kimilerimiz bittik
Son bulmamış kollarda.

Bir efsundu sanki aşinalar
Yaşanıyordu da, yaşanmayan
Lütfun mu, yol oluş mu, nicede maşi? *
Yolun mu, ihanetin miydi kaşinalar? **

Ne sönmezde heycanlarımız
Ne dönmezde özlemlerimiz harap.
Şafağın ucunda asılı sevgililerimiz
Hep toplamından büyüktü ya Rab

Ne durumlar değersindik ki
Keellem yekün daha***
Ne anlarla önemsiz kıldı
Sehpa (hesap) durur saha
Tümden angarya yalandı.

Ne güller soldurduk
Solmayacakken.
Ne boşları doldurduk
Doluları olmayacakken.

Yafta yemiş gibi gönlüm
Sürer seni sürer seni.
Hafta yemiş gibi ömrüm
Lafta beni lafta beni.

Bir alamet gibi aktı
Şair şiir olup baktı.
Hiç ateşleri yokken
Ne aşüfteler yaktı.****


Sedalar ulaşsada aha
Dün idi daha...
Avazlar neşenin doruğunda
Gün vurur sukut durur kaha.

Umurlar vardı görülmezde.
Zevahiri kurtarır, çokken
Ne sevgililer sevdik
Sevilesileri yokken

Yitme sevgili yitme
Gitme sevgili gitme
Hele hiç bitme
Taamsırım beni, etme