Bayram Kaya - Yüce

Sen görünüşü tuz misali,
Toz şekeri.
Ağza alınmadıkça
Tadı bilinmeyen.

Sen görünüşü berrak ve sığ.
Göl misali.
Girildikçe muazzamlaşan,
Derinliğine inilemeyen.

Sen, hiç kimse olan sen.
Görünüş misali
Bizden ayrı ve ayrık
Biz dışındaki biz.

Sen heybet ve kapkara duran.
Gece misali.
Bilmiyor dayken edimlerim,
Birazdan aydınlanacak
Işıltılar yüzüne vuran.
Sen ye benili,
Meyve misali yedirimseten.
Tam iştahtayken,
Sindirilemeyen.

Sen övgü nedir tınmayan.
Erdemlilik misali.
Tökezleyip düştüğümde
Öfke kabına sığmayan.

Sen pervasızlıklara gürleyen
Yağım sayacak hava misali.
Çağrışımlar duyumsandığında,
Nitelikte birleri birleyen.

Sen budandıkça solmayan.
Fışkıran ağaç misali.
İçkince, hayranlıkla içerilen
Sevgisinin, güzelliğinin, somutu olmayan.