Buz gibi terlemiştim
Şakağımda ince ince
Yüz hatlarım keskince
Ne yalan söyleyeyim
Korkuyordum abi
İliklerime kadar
Tiril tiril,
Gözlerimle fırıl fırıl
Taştan korkuyordum
Kırık baştan korkuyordum
Gelmediği için korkuyordum
Ha geldi, ha gelecek demelerle
Bana da çıkabilir diye
Başıma gelecek diye korkuyor
Gölgemde üpsüyor
Kendi kendime korkuyordum
Kaybedeceği olan
Kaybetmekten korkar diyorlardı!
Laf işte…
Eşeği kaybetsek
Eşeklik kalıyordu
Eşekliği yitirsek
Som eşek, meydandaydı
Baktım ki;
Bir ucu tayyare
Bir ucu seyyare
Yokluk ile geldiler
Borç ile veresiye geldiler
Gölgem olarak geldiler
Hep bendekilerle geldiler
Hayallerim olarak geldiler
Usul usul, gıdım gıdım geldiler
O geldiğinde artık ben korkmuyordum
Hoş eşek bile anlar
Bir çamura iki kez çökmezle
Ben On Yedi Aralığı,
Kaç kez ayakkabı kutusu darbesi oluşla dinleyip, inandım!
Sıfatı insandan sayıp ta bendimi
Eşekliği bile kendime ökmezle…