Ya Rab öznem, sözcem, eylemimle
Şekillendikle şükür ederim
Sensizliği ne ederim
Haddim olmayaraktan
Avazımın erdiğince
Sözümün belirttiğince
Yüreğimin duyduğunca
Gözümün âleme uyduğunca
Kendimi dağlayan
Kendi metanetime ağlayan
Yalnızca kendimi bağlayan
Kendi kusurumu andan pırsan
Korkularımdan sanılarımdan
Seni anlıyorum diye kanıksan
Haddimi aşmaktan sesini kısan
Olmayacak hiç, sen diye tanısal
Dermandır, şifamı söylerim
Halden hala geçimle öyleyim
Ne keremdir, ne kul, böyleyim
Yakar, yananla odunda müştak
Mazi bağ bozumu, dirim söylerim
Yaşanmamış gibi ocak ocak ilişkiler
Tutum olmuş sonraya bilişiler
Olur, mu tutunma, anda siliniş
Günahı sürer, sevabı demden gerek
Kucaktır, kucaktan sarma vermek