Nifakı bilip, neşe eyledim
Görüntüyü öne çıkarıp
Delaletimi çözsem
Zaruretimi söylerim
Gelir coş, karar kıldığımda
Ulanmışım sana tutsaklıkla
Görür görmez nihan eyleyim
Evel emir ahirde sen
Ben yanmayı bilmedim ki
Tutuşayım
Ben yanmadım ki
Sönmeyi bileyim
Demi devran olamda ben
Huzuru tuttum göz ucuyla
Çokta vefa bilmedim yürürüm
Neyleyim divane olmuşum
İnsani erekle, ömrü sürürüm
Alışmak hiçde zor değil
İllete de, zillete de
Karı, zararı; arlandır meyil
Bir niyetle, bir el atmaya bakar
Arkası çorap söküğü gibi takar
Şiir şair olur, şair de şiir
Sanılmaya ki yazılan, şiir miir
İlgisini yaşayamayan
Aynı kaba da konsa
Duygusunu taşıramıyor.