Bayram Kaya - Üzgünüm Canım

Oyalanmaların taamında
Tanrı yakarıları dinlerken
Şeytan harami gezip
Yeni duacılar yaratıyordu...

İçim acıyor
Derin düştüm.
Namert kuyuların
Dibini gözlerken
Beni vurur sorulur yerden
Ciğerden buluyorum.

Yaşamanın yüzünü
Gösterme yarışında felekler
Ah bir bilsem
Bir bilsem seni...
Gün dürülür olsa da
Hesabım var sürerim
Davam kabardı öfkeme
Kör bu felekler kör
Yarım, tam olmamış
Müşfikeyi unutmuş, bunlar.

Anlarım dirimi,
Yaşamdan.
İdeal ortamız hasta yapıcılara
Be geçmişi mumlu dünya!
Kutuplarında buzu eriyesice
Tasamdan.

Yaşın dökülsün Dünya
Yıka kendini.
Arınma sana düşer
Ben müştak ve muzdarip.

Bir verirsin insanlara
Tez cayarsın.
Pişmanlığından sanki Kahpeliğin dönerliğinde Dünya.

Soldurmam goncamı Dünya!
Bağrında da soldurmam.
Tutamazsın
Firar ederim de
İz sürer
Bağrına
Bir açarım ki
Sen meme olursun, fışkıran
Ben ziyanı tutan
Süt keser Dünya.

Uykulardan böldüm seni
Anlardan damıttım
Ara durdun Dünya
Ağıda yanmam, kahrol emi!
Hayale gelirim Dünya
Uzana bilir misin söyle?

Hikayeci Dünya
Anlatırsın zarandan
Kasvet dökerim el an
Ziyan mı olurdu,
Ne olurdu hikayen
Bir eksik olaydı ya?

Dünya avcumdasın
Bir sıkımlık
İçini dışına çıkaracağım
İçin ile yakacağım dışı
Göster bakalım o zaman kışı
Yanarken yakacaksın
İnsan yüreklerinden.

Seni ısıtmak lazım
Güneş gözlerimizde ışıyan.