Bayram Kaya - Koca Mehmet Destanı

Başı heybet nam dağlar
Zamanı mıdır, ayrılışla mola
Gözlerde ışıltı dururu ağlar
Duygular yarışırdır bağlar

Bıraksalar
Orada bitirecekti işi
Dünya daim abada kesin diye
Dağın heybeti devrilmişti üstüne
Yine de,bir yücelik, bir ululuk bilmezdi
Koca Mehmet...

Bir özlemişti ki...
Hayırlar olsun
Ayrılığı ölüm
Kavuşumu bayramdı
Özleyen ve özlenen
Uzletle...

Yol düştü üzerine
Şekilden suretler
Birinde doysa, birinde bıkar
Yorulmak mı?
Neydi o!
Uzaktaki bir anı gibi
Şevki bilmeyen aşktan yorulur

Şöyle bir anımsandı
Kadın!
Dünyanın parçası
Olmayınca yolsuz
Dönmezdi onsuz
Aidi ve aitti

Anımsamalar bilme oluyor
Öfke burnunda düşmüştü
En fazla günahı
Masumiyetti, al al...
Artık fındık kırsalar korkmayacak

Gül koparsalar
Ah edecek
Korkular koklatsalar
Rayihalar salacak
Fırtınalar salsalar
Paratöneri olup
Dalga kıran kesilecek

Anlamıştı o...
Anlamaktan kocamıştı
Yılların ve yolların yorgunu
Koca Mehmet...
Yel oldu yel
Tutabilene aşk olsun

Söylediği türkü
Kaşındaki ivme
Kucağında bir çocuk
Belli belirsiz tebessüm
Bir gümanla
Yol tuttu yol

Sakınır mıydı
Yolsuzun gadabeti duyulanda
Dağdı; dağın adamı
Yola korda
Şevkle hizalardı nadanı

Isırıklar, kaşıntı olup
Birinin sümük diye attığı
İlik diye kapılmayana dek

Bir buluşma bir hasretlik
İki, bir oldu mu
Günahı tutmazdı
Ahiretlik derdi, ahiretlik

Divan durdurulsa önüne
Vebali olmzdı ki yoldan dönüne
Saran, sarınan bellisiz olur
Dur durak bilmezdi, ki sönüne

Hileden yüz bilmedi naki
Sulbdendi belliki haki
Değil mi ki sürecekse ölümle baki
Ha, ben ölmüşüm; yaşarken sen
Berdevam hizmetten aşk döner
Zamanın sarhoşu idi saki

Zaman bitmek bilmez
Olgunlaşmanın minneti ile
Dağ devrilmiş, gün evrilmişti
Lakin yol çevrilmişti
Şimdi yaşamak zamanı

Hasreti yatırım
Özlemi yatırılmıştı

Koca Mehmet
Tanımazdı nadamı
Dağın adamı...
Aşkı onda, şevki bende kaldı

Şikayetin selmın olsun...