Bayram Kaya - Cumhuriyet Ve Atatürk 3

11-Kimi dem, bünye dışı
Duygular kökleşti mi
Akıl fizanda tırsar.
Ufuk neydi?
Daha düne kadar çevrilip baktığı yer yoktu
Cübbeli cehalet
İşbirlikçiler
Talihsiz alışmalar
Kin kusacaktı

12-Ucubedeki zavallılık
Hançerin ucundaki kanla sırıtıyor
Adüv el ovarak kırıtıyor
Şerleri bir o, evet bir o; kaçırtıyor

13-Artık gök ağdan
Yer şadan
Bir oluşla birikiş
Vahdet Ata'dan

14-Akıl, akılsızlığı, kavrayacaktı
Hal ve ati kıyastı; cehalet tasası
Yok demek değildi rontgen ışını
Görünür sistemin değildi yasası
Şimdi yeni sırasıydı:
Beyaz, organize olamayanı, kırasıydı. Ellerde, dillerde, usta; kalmayacaktı kir
Sarıdan, yeşilden, çıkmıyordu beyaz bir
Sarıdan tüm sarı; yeşilden hep yeşildi
Karışımdı, uyumdu, nicelenimdi beyaz ve her bir

15-Gün, kendi güncesinde değer
Bugüne ilişkin değilken, eğer
Kılıyorsan güne muhatap
Kırılırmış meğer

16-İki savaş vardı
Biri kazanılmış cephede
Biri sürecekti tepede

17-Karbondan biçimlenen bünye
Titandan davranıyordu adeta!

18-Bireydeki erdem Tanrı'dan esin
Bilim, sanat, üretmiyorsan; her nesin
Yön olmaz körlük, cehalettir, desin
İnsanlık yar oldukta, ne güzeldi sesin
Daha dün söyledim, destanın gönlüme doldu
Türk'ün sesi, şefkat ve esenlik iken
Arap'la; “”imana gel melun”” oldu!

Sürecek