Bayram Kaya - Anlaşılma

Bir gün anacaksın bu günleri.
Kıyam duracaksın,
Dalıp düşüncene,
Derin, derin.

Niye öyle oluşmadığına,
Değeri bilinmedik niceleri,
Anımsayıp, anımsayıp,
Kahrolacaksın.

Bir gün anacaksın bu günleri:
Eskiye özlem değil bu.
Temeli seçemezlik.
Yanlışlığa konuyu eviriyorken,
Şimdi açık seçik olana.

Bir gün anarken bu günleri;
Hayıflanmalar süzülecek,
Katılmış donuk yüzüne.
Geçmiş bir değer olacak,
Şimdi olmayan bitmişliğe.

Anıyor olurken bu günleri:
Bir serinlik mi duyacaksın,
Yaşanmış mahcupluğunda? Akıllanmışsın şimdi,
Durmuş yaşamın, soluklandığında.

Bir gün anacaksın bu günleri:
Sıkı sıkı sarılacaksın anımsamalara.
Böyleydim diyeceksin,
Hiç de yaşanmamışlara.
Erişmemişe, tozpembe.

Kısa erimli düşündün soluklandığım.
Anlıktın tepkilerinde, çevrene ürkek.
Başkalarını gördün, yaşayacağını değil.
Sonucu şimdi, üzgüye varan.

Anlayamadın, durumu yaşıyorken.
Yaşayacağını kurmadın.
Sanılarını yumuşak karın yaptın, kaşıdın.
Şimdi sızım, sızım sasıdın.

Anıyor olurken bir gün;
Akıllanma bu olsa gerek.
Dersin dünyaya bir daha gelsek.
Ayrık durdursa da felek.
Sonu böyleye varmaz, bilerek, bilek!